2010
ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Σκηνοθεσία: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΟΛΑΝ
Σενάριο: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΟΛΑΝ
Ηθοποιοί: ΤΟΜ ΜΠΕΡΕΝΤΖΕΡ , ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ , ΜΑΙΚΛ ΚΕΙΝ , ΜΑΡΙΟΝ ΚΟΤΙΓΙΑΡ , ΚΙΛΙΑΝ ΜΕΡΦΙ , ΚΕΝ ΓΟΥΑΤΑΝΑΜΠΙ , ΕΛΕΝ ΠΕΙΤΖ , ΤΖΟΖΕΦ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΛΕΒΙΤ , ΤΟΜ ΧΑΡΝΤΙ
Διάρκεια: 148 λεπτά
Πρεμιέρα: Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010
Χρονολογία παραγωγής: 2010
Είδος ταινίας: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, ΒΡΕΤΑΝΙΑ
ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΑΛΟΓΩΝ> KIRIOUS & ALOHAGREECE
ΠΛΟΚΗ
Ο Ντομ Κομπ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) είναι ένας επιδέξιος ληστής και άσσος στην επικίνδυνη τέχνη της εκμαίευσης: μπορεί να κλέψει πολύτιμα μυστικά από τα βάθη του υποσυνείδητου τη στιγμή που το θύμα του κοιμάται βαθιά και το πνεύμα του είναι πάρα πολύ ευάλωτο. Η σπάνια ικανότητα του Κομπ τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπείας, αλλά και διεθνή φυγά, αφαιρώντας του ό,τι έχει αγαπήσει στη ζωή του. Ο Κομπ όμως, δέχεται μια πρόταση που μπορεί να τον εξιλεώσει. Μια τελευταία δουλειά που μπορεί να του χαρίσει πίσω τη χαμένη του ζωή αρκεί να καταφέρει το αδύνατο - την γένεση (inception). O Κομπ και η ομάδα του που απαρτίζεται από ειδικούς πρέπει να καταφέρουν το αντίθετο απ' ό,τι έκαναν ως τώρα. Ο στόχος τους πλέον δεν είναι να κλέψουν μια ιδέα, αλλά να καλλιεργήσουν μια καινούργια. Αν τα καταφέρουν, θα σκηνοθετήσουν το τέλειο έγκλημα. Όμως, κανένας σχεδιασμός δεν είναι αρκετά προσεκτικός ούτε οι ικανότητές τους μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα ξεφύγουν από τον πιο επικίνδυνο εχθρό τους, που δείχνει να μπορεί να προβλέψει κάθε τους κίνησή. Έναν εχθρό που μόνο ο Κομπ θα μπορούσε να προβλέψει.
YOU TUBE TRAILER
EXTRAS
Ο Domm Cobb είναι ένας διεθνούς φήμης ληστής, ο οποίος έχει την ικανότητα μέσω της τεχνολογίας να εισχωρεί στα όνειρα των θυμάτων του καθώς αυτά κοιμούνται και να αποσπά σημαντικές πληροφορίες για λογαριασμό διαφόρων εταιρικών συμφερόντων. Παράλληλα όμως το βεβαρημένο ποινικά παρελθόν του τον έχει καταστήσει φυγά, εμποδίζοντας τον να γυρίσει πίσω στις ΗΠΑ και στα δύο παιδιά του. Όταν μια πρόταση για δουλειά θα του εξασφαλίσει ως ανταμοιβή αμνηστία, ο Cobb δεν χάνει χρόνο και με την ομάδα του αρπάζει αμέσως την ευκαιρία για οριστική εξιλέωση. Όμως η αποστολή μοιάζει ακατόρθωτη, αφού θα πρέπει να επιχειρήσει το τέλειο έγκλημα, όχι να αποσπάσει πληροφορίες ως συνήθως, αλλά αυτή τη φορά να εμφυτεύσει μια ιδέα στο μυαλό του στόχου του. Παράλληλα μια μυστηριώδης σκιά, ένας εχθρός που μόνο ο Cobb μπορεί να προβλέψει κινείται απειλητικά προς την ομάδα βάζοντας σε κίνδυνο τα πάντα.
Από το πρώτο ηχηρό 'μπάμ' του «Memento» έως την καθολική καλλιτεχνική και εμπορική καταξίωση με το σαρωτικό «Dark Knight», ο Christopher Nolan έχει ήδη ανεβάσει τον πήχη υπερβολικά ψηλά με όσα κατάφερε την περασμένη δεκαετία. Απέναντι του σήμερα ένα κοινό κοντά στο CGI overdose, το οποίο εύκολα εκμηδενίζει τα πάντα, δύσκολα εντυπωσιάζεται, ενώ παράλληλα 'καταβροχθίζει αμάσητο' κάθε είδους σκουπίδι που του πετάνε. Σε αυτή τη 'νέα τάξη πραγμάτων', ο Nolan έχει ίσως άθελα του πάρει το χρίσμα του 'εκλεκτού', εκείνου που μέχρι τώρα 'δεν έκανε ακόμα κακή ταινία' και εκείνου που θα ικανοποιήσει το ίδιο κριτικούς, κοινό και ταμεία.
Το «Inception» αποτελεί την πιο φιλόδοξη δουλειά του Nolan μέχρι σήμερα. Όλες οι αγαπημένες του κινηματογραφικές τεχνικές είναι παρούσες εδώ, από τα εντυπωσιακά πανοραμικά πλάνα έως την κατακερματισμένη αφήγησή, το ξέφρενο μοντάζ, τα χρονικά πισωγυρίσματα και την συνεχόμενη μεταστροφή νοηματικών και θεματικών αξόνων. Η μόνη διαφορά όμως εδώ σε σχέση με τα προηγούμενα του έργα εντοπίζεται στο ήδη αγαπημένο του θέμα, την διφορούμενη αντίληψη της πραγματικότητας. Ενώ στο «Prestige» για παράδειγμα, η πραγματικότητα ξεθώριαζε προς χάριν της τέχνης της ψευδαίσθησης, εδώ ακόμα και η ψευδαίσθηση ζωντανεύει, καθώς το όνειρο και το παράδοξο καταγράφονται ίσως για πρώτη φορά με τέτοια απτή και 'αληθινή' υπόσταση.
Μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του ανθρώπινου νου όπου χώρος και χρόνος αποκτούν εντελώς διαφορετικές διαστάσεις, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Nolan θα ξετυλίξει μια γεμάτη συμβολισμούς ιστορία, η οποία θα δοκιμάσει τα όρια αυτού που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα και την ίδια την 'ιδέα' σαν έννοια. Με την μορφή ενός καλοστημένου heist movie καταδίωξης, το «Inception» αποτελεί ένα εφιαλτικό παζλ στο οποίο ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι δείχνει η εικόνα, αλλά δύσκολα θα ενώσει τα κομμάτια για να την δει όπως πραγματικά είναι. Εξαιρετικό σαν σύλληψη, δυστυχώς όμως περαιτέρω σχολιασμός του περιεχομένου της ταινίας θα πρέπει να σταματήσει εδώ, καθώς η ίδια απαιτεί να γνωρίζει ο θεατής όσο το δυνατόν λιγότερα για την πλοκή της.
Εκεί που παρατηρείται το μοναδικό ίσως 'μειονέκτημα' του έργου, είναι όταν ο φιλοσοφικός-υπαρξιακός χαρακτήρας του μπλέκει επικίνδυνα με το mainstream, με το αποτέλεσμα να φέρνει τελικά σε υπαρξιακό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας εκφρασμένο σε blockbuster όρους. Κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητα κακό -εφόσον θυμηθούμε ότι blockbuster όροι κατά Nolan αντιστοιχούν σε... «Dark Knight» και όχι «Τransformers»- απλώς ανά στιγμές δημιουργούνται μερικά 'νεκρά' διαστήματα λόγω της μίξης αυτών των δύο αυτών ετερόκλητων ειδών -μετουσιωμένα σε κάποιες υπερβολικές και κουραστικές σκηνές δράσης-, κοστίζοντας πόντους στη φιλοσοφική-δραματική βαρύτητα του έργου.
Ο Leonardo Dicaprio σε ένα ρόλο παρόμοιο με αυτόν του «Shutter Island» είναι εξαιρετικός, ενώ το υπόλοιπο cast δίνει ικανοποιητικές ερμηνείες δεδομένου της σημαντικότητας του ρόλου τους, με την εντυπωσιακή Marion Cotillard και τον Ken Watanabe να ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά.
Ο Nolan δεν θα 'σώσει το σινεμά' καθώς του λείπει ξανά εκείνο το τελικό 'leap of faith', ώστε να ξεπεράσει εαυτόν και δημιουργία. Η θέασή του «Inception» επίσης δεν είναι εύκολη, καθώς απαιτεί την πλήρη προσοχή του θεατή για να το κατανοήσει απόλυτα. Καταφέρνει όμως να πείσει για ακόμα μια φορά ότι υπάρχει ελπίδα και χώρος για πρωτοτυπία και δημιουργικότητα στη 3D αποστειρωμένη εποχή των remakes, των γιγαντιαίων 'μπλέ στρουμφ' και των 'τηλεγραφικών' σεναρίων. Εκτελεσμένο με μαθηματική ακρίβεια, το «Inception» είναι πάνω απ' όλα ο προσωπικός θρίαμβος του Nolan, μια πολύπλοκη περιπέτεια-θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που τιμά το είδος και ανταποκρίνεται επί το πλείστον θετικότατα στο πελώριο hype που την συνόδευσε εξαρχής.
Για περισότερες πληροφορίες για το πως θα τη βρείτε μπείτε στο RSS
